sen yokken...
Ayrılık; dönüşü olmayan nehir,
Yalnızlık; yıkılmış bomboş bir şehir,
Kaç sevda kül oldu böyle kimbilir,
Gözyaşın kal diyor, Yıllar ise git!
Bu roman da biter belki birazdan,
Ne aşklar yıkıldı gururdan, nazdan,
Ağlıyor besteler yine hicâzdan,
Şarkılar kal diyor, Yıllar ise git....
Nezaman sen gelsen aklıma,
Acı bir tebessüm Gelip oturuyor dudaklarıma.
Notası kırılmış melodilerin
Buruk sesi geliyor kulaklarıma.
Bir kuş düşüyor
Daldaki yuvasından
çırpınarak Sıcak avuçlarıma.
Nezaman seni düşünsem,
Nezaman sen gelsen aklıma,
Kaldıramayacağım bir ağırlık Çöküyor yapraklarıma.
Umutlara taş basıyor yokluğun
Kar düşüyor
Henüz tomurcuk umutlarıma...
SENİ SEVİYORUM....!
Konu: sen yokken... 
Ptsi Tem. 09, 2007 11:54 am
