denizi araladım geçtim
bir aşktan
attım kum torbalarımı
döktüm yaprakları
ama uzandın tenime
hissettim
terim aktı parmak aralarından
bazen , ne yaparsan yap olmuyor..
‘Garip..’ Diye başlıyabiliyor insan. Ne yaparsan yap olmuyor. Git dersen kalıyor.Kal dersen gidiyor gibi. ßazen.. diyor insan. ßazen, ne yaparsan yap olmuyor.. Korkma! ßilirim bu acıyı, tedaviyi.. Kirli camımdan baktığımda görüyorum o dediğin garip’i… Çok sevdiğim bir film-di oysaki..
yapamıyorum..
bazen...
İstesem de olmuyor bazen.. Yapamıyorum sanki. İçimde neler olduğunu bile anlıyamıyorum. ßazen, öyle güzel bakıyosun ki… İçimde dünden kalma neşter alev alıyor. Alev alev yakıyor bütün bedenimi. . Ve o bedenin içindeki Sen’i . . . Sen kurtuluyorsun birtek o enkazdan.. ßen.. ßeni hiç sormuyorsun. Ya ne yapıyorum ben??! €nkazın içinde alev alıyorum. ßirtek aşkm’ı kurtarabiliyorum. ‘Garip…’ ßazen diyebiliyormuş insan…
acı bir tat kalıyor ağzımda
bazen yutup
unutup
bazen tükürüyorum
Acı… ßazen insana en büyük hazzı hissediren acı… Ağzımda bir tat, yüreğimde ‘garip’lik bırakıyor. Yutuyorum… İçimde sen’le beraber bir iz daha kalmış oluyor. Unutuyorum… Siliyorum hafızamdan. Her ne kadar silsem de, içimde kalmış oluyor iz çoktan… ßazen de, dilimin ucuna geldiğinde, tükürüyorum hayat’a karşı.. ßazen de….
vuruyorum sokaklara bedenimi
hayallere
hayatımı yine omuzlarıma
acımı alsınlar diye sığınıp
kurtaracak adamlara
15 dakkamı
bazen..
€limin altında kalıyor ayrılık notları… €limde sadece onlar kalmış şimdi bak! Çok başarılı… Ölümden de beter-di bu acı… Acımı alsınlar diye sığınmadığım liman kalmadı. Hepsinin de verdiği, acı… ßazen de, veriyorum 15 dakkamı…
bitti
zor oldu ama bitti
Yapamadım. ßitti! Sığmadı bedenim.. Dayandım. Kimi zaman ürktüm. ßazen de, sen’i düşündüm. Ama bitti! Akıttım pis kanımı .. Temiz bir sayfa açmalıydım, temiz kanımla.. Tertemiz bir sen’in olmadığı… ßitti! Zor geldi. Yükü ağır…
aşk
dayandım , ittim
sığmadı , kanırmadı girmedi …
Aşk!
Dayandım yeteri kadar sana… İttim sonunda seni.. İstemiyorum! Nasıl inanırdım daha sana. Yüreğim ağır.. Uzaklarda nefes aldığını bilmek yeter bana. Uzaktan.. Görmek..ßilmek..Hissetmek seni..Doyasıya… Şimdiden bile yetti bana.
Aşk!
Yeteri kadar dayandım sana…
bitti
zor oldu ama bitti
bazen..
Kırıntılarınla doyuyorum şimdi. ßazen de…
Nefesim kesilene kadar yüzdüm. Daldım, çıktım, battım! Görünmedi kara’n.. ßoşunaydı bu sefer. ßir kez daha anladım.
Çok sevdiğim bir film-di oysaki.. ßitti! Zor oldu ama bitti!
Ama anlıyorum sesinden, çoktan kurtulmuşun sen..
Nokta konmuş, bitmiş en güzel hikayem ..